(Nie) doskonalosci kobiece

Instynkt macierzynski czulam od dawna.
Dobre kilka lat myslalam o dziecku, jednak nie do konca bylo nam po drodze do niego.
Wczesniej wygrywala mlodosc... I nie zaluje, ze Mikolaja urodzilam dopiero po trzydziestce.
Ciaza byla planowana, a zajscie w nia okazalo sie byc prostsze niz nam sie to wtedy wydawalo.
Rodzina zgodnie okreslala mnie mianem "swiadomej matki", i choc wedlug mnie prawie kazda mama zasluguje na taki tytul, to schlebialo mi to nazewnictwo.
To swiadome matkowanie trwa juz prawie 12 miesiecy.
Wciaz ucze sie jak byc najlepsza mama na swiecie dla mojego Synka.
Cala swoja uwage poswiecam temu, by mojemu dziecku nie brakowalo czulosci i rodzicielskiej milosci, staram sie, aby wyrosl z Niego dobry czlowiek.

Jednak w moim przypadku bycie super mama nie zawsze idzie w parze z byciem super partnerka, pracownikiem czy kolezanka. Przynajmniej takie mam odczucie.
Czasami w glowie pojawia sie mysl, ze nie jestem zbyt dobra, cierpliwa, wyrozumiala...
Staram sie nabierac dystansu do samej siebie, jak i do otoczenia, ale czesto pojawia sie pytanie: w czym tak wlasciwie jestem naprawde dobra?
W mamowaniu? Ok, ale cos poza tym?

Jakis czas temu czytalam na jednym z maminych blogow o umniejszaniu przez kobiety wszystkiego co je dotyczy. Kobiety to takie skromne bestie, co krzyczec na temat swoich zalet nie do konca potrafia. I nawet na pochwale zrobionego przez nie obiadu nad ktorym sleczaly ponad dwie godziny, reaguja tekstem, ze to banalnie proste, a tak w ogole to przepis stary i tak wlasciwie nie ma czym sie zachwycac.
Umniejszamy sobie przy okazji pochwal zwiazanych z wygladem, z pracami domowymi i w wielu innych dziedzinach zycia. 
Ilez razy spotkalas sie z komlementem na temat  swojego ciucha czy wlosow, ze ladne, ze fajnie lezy itp... ile razy Twoj rozmowca w riposcie uslyszal, ze ciuch stary, ze ma kilka lat... ze wosy tak naprawde wiatr rozdmuchal, ze nic z nimi nie robilysmy...

Pora zmienic nastawienie.
Od dzisiaj kobiety zacznamy glosno i z duma krzyczec o swoich zaletach i osiagnieciach.
I zeby nie bylo, ze uwazam sie za taka chodzaca doskonalosc*, bardzo ciezko przyszlo mi dojscie do tego, w czym jestem doskonala i szczerze mowiac ciezko mi bylo okreslic sie jako doskonala w tej danej dziedzinie, ale udalo sie... takze

Jestem doskonala w ogranizowaniu zajec.
Jestem doskonala w robieniu klusek- kopytek.
Jestem doskonala w mobilizowaniu samej siebie, kiedy czas lub inne zywioly gonia.
Jestem doskonala w grze w scrable.
Jestem doskonala w bazgraniu w cadzie.

Proponuje kazdej komentujacej Mamie napisac, w czym jest doskonala. Taka mini zabawa, ale troszke ambitniejsza i pozwalajaca podniesc nasze wlasne poczucie wartosci poziom wyzej.

* Znowu sobie umniejszylam! A niech to!
Pozdrawiam cieplo!