Plac zabaw

Juz od dobrych kilku miesiecy jestesmy stalymi bywalcami naszego lokalnego placu zabaw.
Bywamy tam czesto, gdy pogoda pozwala nawet bardzo czesto.
Nie jest on wielki, ale najwazniejsze dla nas jest to, ze spelnia swoja role, a Mikolaj czuje sie tam jak w siodmym niebie.
Czasami jednak zdarzaja sie sytuacje, przez ktore z niechecia patrze na to miejsce w pewnych porach dnia.

Sytuacja 1
Sobotnie popoludnie.
Plac wypelnia multum gadajacych mam. Gadaja praktycznie wszystkie, siedzace, stojace, hustajace czy karmiace. Wszystkie zajete soba i ploteczkami z ostatniego tygodnia.
Dzieci bawia sie same i nawet jesli ktoras z mam husta swoje malenstwo, obok niej stoi druga mama, ktora sukcesywnie odciaga jej uwage od niemowlaka.
No i my w tym tlumie dzikich przekupek.
Mikolaj siedzi na swoim ulubionym motorku na sprezynie. Ja Go asekuruje (jest dosc wysoki).
Na drugim motorku inna mama sadza swoje dzieciatko. Ona zajeta oczywiscie rozmowa. Dziecko spada i zaczyna histerycznie plakac. Matka dopiero po kilku sekundach schyla sie po Malego i co robi?
Nieee.... nie przytula, nie uspakaja.
Sadza na mini rowerek ryczace dzieciatko, odwraca glowe i ciagnie rozmowe dalej z kolezanka! Dziecko siedzi i dalej placze.
O rzesz Ty w morde! Ty durna, zimna i znieczulona kobieto!- pomyslalam.
Od tamtego czasu plac zabaw omijamy szerokim lukiem w sobotnie popoludnia.

Sytuacja 2
Poniedzialek- Piatek, godzina 15.
Masakra!
Po skonczonych zajeciach w szkole na plac zabaw wbiega chmara dzikich, rozwrzeszczanych 12-13-latkow. Rzucaja torby i siadaja wszedzie gdzie popadnie.
Co gorsza, niektore z osobnikow zaczynaja sie uwsteczniac. Siadaja na motorki na sprezynach, na hustawki przeznaczone dla najmlodszych, chodza po drzewie (mamy tam takie duze, sciete drzewo uzywane do wspinaczek).
Na hustawki oczywiscie nie siadaja, bo pupy maja zbyt duze, za to brudnymi kapciuchami stoja na oparciu. Nie wiem jak Wasze Maluchy, ale mojemu bardzo czesto zdarza sie to owe oparcie liznac czy zagryzc. Swiadomosc tego, ze chwile wczesniej ktos mial postawionego tam buta nie nastraja mnie pozytywnie.
Omijamy plac w godzinach, kiedy "mlodziez" wraca do domu.
Gdy juz sie tam wybieramy ZAWSZE mamy ze soba nawilzone chusteczki.
I  pewnie niejedna osoba patrzy na mnie jak na swira, kiedy przecieram oparcie hustawki zanim usadze tam Mikolaja... mam to gdzies! Mikolaj czyjejs podeszwy buta nie bedzie lizal!

Sytuacja 3
Wszystkie dni tygodnia. Godziny poranne. 
Tydzien temu Mikolaj namowil mnie na spacer wczesnym rankiem. Wyszlismy z domu przed 9 rano. Udalismy sie na plac zabaw. A tam na laweczce siedzi sobie kobietka..... z pieskiem biegajacym dookola jej nogi. Pies z ryjka dosc zly, znawca psich ras nie jestem wiec ciezko mi okreslic coz to byl za zwierz.
Jak byk, przed wejsciem wisi sporsza tabliczka z przekreslonym psem. Mysle, ze najbardziej roztargniona osoba zauwazylaby ja. Pod tabliczka informacja ile wynosi kara za wprowadzenie zwierzaka na niedozwolony teren.
Wchodze na teren placu. Skierowalam wzrok na nia. Ona na mnie. Ja na jej psa. Ona na mnie.
W gratisie dolaczylam moja mine typu "WTF". Kobieta wstala wreszcie i patrzac sie na mnie z przeogromnym fochem udala sie do wyjscia. Mine miala taka jakbym jej tego pieska conajmniej odarla ze skory.
Na plac zabaw wczesnym rankiem nadal bedziemy chodzic, bo nie ma nic przyjemniejszego niz caly ten teren miec tylko dla siebie. Wlascicieli pieskow, wyprowadzajacych swoje pupile na teren nie do tego przeznaczony bedziemy tepic!