Analiza dzieciecych rysunkow

Jakis czas temu natknelam sie na ciekawa publikacje autorstwa Danuty Dzikowskiej na temat analizy dzieciecego rysunku. Przeczytalam ja jednym tchem i troche pobawilam sie w analityka synowych tworow, ktore coraz czesciej przedstawiaja konkretne formy i coraz czesciej sa obrazkami o okreslonej tematyce. 
Jesli rowniez macie ochote spojrzec na rysunki Waszych pociech z calkowicie innej strony, to zapraszam do lektury. 
 
" Spontanicznie powstałe rysunki umożliwiają wgląd do wnętrza dziecka, pokazują jego lęki, troski, problemy. Jeżeli nauczyciel zrozumie dziecięce rysunki łatwiej nawiąże z dzieckiem kontakt. Gdy dziecku brakuje słów to rysunkiem wyraża swoje uczucia, lęki, radość czy miłość Analiza rysunków dziecka jest najbliższa każdemu nauczycielowi pracującemu z dziećmi młodszymi. Obrazki dziecięce to ogromna kopalnia wiedzy o ich autorach. Kolor, zagospodarowanie przestrzeni, sposób oraz kolejność rysowania dostarcza informacji o stanie emocjonalnym, o relacjach dziecka z otoczeniem. Kryteria jakimi kierujemy się analizując rysunek dziecka to przede wszystkim: siła linii, wielkość postaci i przedmiotów, kierunek rysowania, czas rysowania, kolejność rysowania postaci.
Rozmiar i grubość linii:

• Linia długa, rysowana z rozmachem, o dużym nacisku – energia, odwaga, pewność siebie, czasem gwałtowność malarza, ( ekstrawertyzm). 
• Linia delikatna, słaba, krótka, niewyraźna, drżąca – nieśmiałość, zahamowanie, lękliwość, niepewność (introwertyzm).
• Linia zamaszysta, chaotyczna – dziecko nadpobudliwe.
• Linia przerywana – większe lub mniejsze zahamowania, niezdecydowanie.

Kształt linii:

• Linia zakrzywiona – łagodność , czułość. 
• Linia kanciasta – siła, twardość.
• Miękkość i krągłość linii – bierność, słabość do obrony.
• Duża ilość kropek – energia, silna wola, czasem usposobienie agresywne.
• Linie cieniowane, prążkowane i czarne plamy – silne odczuwanie lęku.
• Wycieranie gumą, skreślenia – brak ufności we własne siły, brak akceptacji własnej osoby.

Wielkość postaci i przedmiotow:

• Małe, usytuowane z boku kartki to dziecko lękliwe, nieśmiałe, zahamowane, niepewne lub nieprzystosowane społecznie. 
• Duże, przerysowane elementy obrazka mówią o kreatywności, odwadze, pewności siebie jego autora.

Kierunek rysowania: 
Normą jest rysowanie od lewej do prawej strony kartki ( u dzieci leworęcznych przebiega to odwrotnie), jeżeli dziecko rysuje odwrotnie to takie dziecko ulega silnym stanom regresywnym, zachodzą u niego silne zmiany w sferze emocjonalnej. Dziecko takie jest wybuchowe i bardzo łatwo przechodzi z jednego stanu emocjonalnego w drugi ( ze śmiechu w płacz).  
Czas rysowania:

• Do 15 minut pracę wykonuje sangwinik lub choleryk ( pobudzenie lub zahamowanie). 
• Od 15 do 30 minut sangwinik lub melancholik.
• Powyżej 30 minut rysuje dziecko flegmatyczne.

Kolejność rysowania postaci:

• Pierwsza postać i często największa to osoba dla dziecka najważniejsza. 
• Postaci mniej ważne są pomniejszane lub czasami pomijane.
• Postać bogato ozdabiana to posać , z którą dziecko jest najsilniej zwaązane emocjonalnie.
• Usytuowanie postaci względem siebie wskazuje na relacje kto jest dla dziecka bliski a kto nie.

Usytuowanie elementu najważniejszego w pracy:

• Centralnie, poczucie bezpieczenstwa, spokój wewnętrzny 
• Na górze, powyżej środka, tendencja do uciekania i izolowania się
• Na dole, poniżej środka, tendencje depresyjne, poczucie zagrożenia

Symboliczne znaczenie poszczególnych części kartki: 

• Lewa strona pokazuje nam dziecko silnie związane z mamą, szukające ciepła i poczucia bezpieczeństwa, to przeszłość. 
• Prawa strona to silne relacje dziecka z ojcem lub innymi osobami, to przyszłość. Jest to osoba konkretna, mocno stąpająca po ziemi, często materialista i realista.
• Rysunek u góry kartki to duchowość, to świat marzeń, wyobraźni i fantazji.
• Dolna część kartki to potrzeba fizycznego bezpieczeństwa i mówi: ,,chodzić po ziemi”.
• Rysunek w centrum kartki wykonuje osoba zrównoważona i harmonijna.

Analiza postaci ludzkiej:
Dzieci 3-4 letnie najczęściej rysują owal i wychodzące z niego kreski. Jest to normą. Natomiast 5-6 latki rysują postać wzbogaconą o oczy, usta, ubiór, co też jest normą. Analizując rysunek postaci ludzkiej dokonujemy oceny formalnej. Chłopiec z reguły jako pierwszego narysuje ojca, a dziewczynka matkę.

• Głowa: 

- Ten kto jest mądrzejszy ma głowę największą. Dziecko rysujące siebie z wielką głową wskazuje na osobę z fantazją czy intelektualistę.- Mała głowa z reguły znajduje się na kartkach u których często zdarzają się bóle głowy czy inne schorzenia.

• Oczy: 

- Duże, otwarte, wyraźne. Pozytywne nastawienie do świata, otwartość.- Małe rysuje egocentryk lub histeryk.
- Jako punkt schizofrenik, osoba skłonna do różnego rodzaju histerii, paranoi.
- Rzęsy i brwi rysują osoby o silnych skłonnościach seksualnych lub dużym ilorazie inteligencji.

(...)

Kolory używane przez dziecko mają oprócz znaczenia psychologicznego znaczenie emocjonalne: 

• Czerwony - mocny, męski, dużo gniewu i agresji, wyraża potęgę pragnień. Do 6 roku życia czerwony jest ulubionym kolorem dzieci. 
• Niebieski - mówi o wrażliwości, zamknięciu w sobie, to osoba delikatna, łagodna, dużo niebieskiego to wycofanie, bierność, brak aktywności życiowej.
• Fiolet - mówi o ambiwalencji uczuć, czyli inaczej ,, kocham i nienawidzę”, oznacza pragnienie czegoś innego, przeciwnie do aktualnej sytuacji. Mówi o świecie duchowym, a zbyt dużo fioletu oznacza niepokój i lęk.
• Żółty - to słońce, ciepło, radość, optymizm. To pragnienie pójścia własną drogą.
• Zielony - to upór, wytrwałość, stanowczość, oznacza silna wolę działania. Zielony mocno łączy się z aspektami osobowości, mówi o potrzebie uznania i poważania przez innych.
• Pomarańczowy - dążenie do sukcesu, żywotność, radość, dynamizm, w nadmiarze to nadpobudliwość, niepokój, pobudzenie. 
• Różowy - emocje ale również spokój, czułość i łagodność. Różowe tło to zbytnia delikatność.
• Szary - neutralny, jego nadmiar to trudność w wyrażaniu uczuć i przechodzeniu do czynu.
• Biały - dystans pomiędzy postaciami, zamalowywanie tła to panowanie nad pustką, zachowanie lękowe.
• Brązowy - interesowanie się zawartością „nocnika”. Zubożenie życia emocjonalnego, cofanie się. Kolor odwrotu do przeszłości. Osoba ,,brązowa” to brak bezpieczeństwa z jej strony. 
• Czarny - kolor buntu, negacja, smutek, rozpacz( jeżeli w nadmiarze). Małe ilości to lęk. 

 (...) "
Caly artykul znajdziecie tutaj- klik.

Nizej, nieskromnie pochwale sie tworami Mikolaja, ktore zdobia Jego pokoj.

Na pierwszy rzut idzie pomaranczowy autobus, ktorego Miko malowal az (!) dwa dni, ale juz pierwszego dnia wyladowal przyklejony w domowej galerii. Drugiego natomiast stwierdzil, ze jednak rysunek nie jest jeszcze skonczony i poprosil o pomaranczowa farbe. Dorysowal wtedy kolejne trzy okienka.

Detale tego rysunku (pas, kierownica, kolpaki, palce czy nawet anteny na dachu) sprawiaja, ze to zdecyowanie moj ulubiony rysunek ostatnich tygodni. Po prostu majstersztyk! UWIELBIAM!!!

Ten twor powstal na swiezym powietrzu, kiedy mielismy jeszcze piekna pogode. Dzieki naszemu podworkowemu art attack powstalo sporo malowanych rysunkow.

Rozowy traktor zaparkowany przy bloku mieszkalnym- ot co!

Na tapecie literka R i tecza!

Jak zobaczylam ten rysunek, ciezko mi bylo uwierzyc, ze Miko narysowal go sam. A jednak!
Rysunek przedstawia znak stopu i sygnalizacje swietlna- sztuk dwie. Ksztalt osmiokata jest po prostu idealny!

I kilka kredowych rysunkow, ktore udalo mi sie uwiecznic na zdjeciach...

Autobus

Samolot

Ludzik

Skarpetka :)
Bardzo byl dumny z tej skarpetki... Z blyskiem w oku chwalil sie, ze to ta sama, ktora ma zalozona.

Jak widac, my lubimy rysowac.
Nie codziennie, ale zawsze z checia lapiemy za kretki lub pedzle.

PS. Jutro u nas wolne!!! ... a do tego deszcz, wiatr i 13 stopni na plusie...