Juuuuhuuuuu!

Musi sie cos skonczyc, by cos innego moglo sie zaczac.

Przez ostatnie tygodnie z niechecia patrzylam na moje miejsce pracy.
Biuro swiecilo pustkami, a obecni w nim nie mieli zbyt wielu powodow do smiechu.
Frustracja, brak satysfakcji, brak szefa i nowych projektow, obnizenie efektywnosci...
Chyba kazdy z ocalalalych 6 osob odczuwal cos w stylu wypalenia zawodowego. 

Dzisiaj po raz ostatni tam zagoscilam...
Nareszcie!
Nasz caly dobytek zostal przetransportowany do siedzimy firmy w samym centrum miasta, ktore od jutra staje sie nasza baza (dla mnie od przyszlego tygodnia).
Ciesze sie przeogromnie!
5 lat spedzilam na dzielnicy, ktora procz marketu w przerwie lunchowej nie ma nic wiecej do zaoferowania (a wlasciwie ma- ciekawe zjawiska przyrodnicze w postaci masy 14-latek spacerujacych ze swoimi maluszkami karmionymi chipsami o smaku vinegar).
Czuje, ze to bedzie dobra zmiana! Zmiana, ktorej potrzebowalam.
Praca z nowymi ludzmi w nowoczesnym biurze z fajnymi widokami na caly Manchester, ciekawe projekty i przyjemne przerwy lunchowe! RE-WE-LA-CJA!
No i ten dreszczyk emocji charakterystyczny przy zmienianiu pracy.
Bedzie dobrze! 

A moze moje pozytywne myslenie wynika z faktu, ze juz bycze sie w domu, a za oknem mamy cudowne slonce? Pewnie cos w tym jest ;)
Jak tylko Mikus skonczy swoja sieste idziemy korzystac z wiosennej aury.

PS Przepraszam za moj brak aktywnosci na Waszych blogach i obiecuje poprawe!
Cos duzo sie dzialo ostatnio i zmeczenie dawalo sie we znaki...