Puzzle, kuzynka i stara nudna baba

Kiedy kupowalam te puzzle wiedzialam, ze Mikolaj nie jest gotowy na tego typu ukladanki.
Poruszal sie z predkoscia swiatla po calym lokum i nie bardzo zainteresowany byl postojem.
Przemieszczal sie tak szybko, ze prawie niemozliwym bylo zatrzymanie Go na zabawe.
W sumie nadal pozostaje w ciaglym ruchu, z ta jednak roznica, ze od czasu do czasu ustanie w tym biegu na rzecz jakiejs atrakcyjnej (w Jego mniemaniu) atrakcji proponowanej przez jednego z rodzicow.
Skad ma tyle energii? Nie wiem.
Sypia czasami 40 minut w ciagu dnia (tak jak zrobil to dzisiaj), a mam wrazenie, ze gdybym Go nie kladla spac moglby tak biegac do polnocy!

Wczesniej ograniczalam puzzle to 8 elementow, efekt byl taki, ze Mikolaj wybieral sobie ulubione zwierzatko i biegal z nim po calym mieszkaniu przez nastepne kilkanascie minut.
Teraz jest inaczej.
Gdy rozkladam kartoniki, Synek juz jest przy mnie. Swoja dupencja wmontowuje mi sie na kolana i podglada przygotowywania. Gdy wszystko jest gotowe zaczynamy poszukiwania odpowiednich ogonkow... Na dzien dzisiejszy potrafi zlozyc sam krokodyla, kota, psa, lwa, wiewiorke i czasami udaje sie rybe i kangura.
O mojej dumie wspominac nie bede, bo kto ma takiego Ludka w domu, wie dobrze co czuje sie w takich chwilach.

W sobote z rana przyjezdza do nas na weekend moja kuzynka.
Przyjechala na wyspy na wymiane studencka do Shefield i pierwszy raz bedzie w Manchesterze.
Mamy w planach jedno wielkie zwiedzanie.
Bierzemy Mikusia w wozek i ruszamy na maly podboj!
Mimo, ze kuzynka o 11 lat mlodsza to ciesze sie z tej wizyty.
Mam nadzieje, ze jej towarzystwo troche mnie odmlodzi, a Ona sama nie bedzie sie czula jakby przyjechala do starej i dretwej baby co zlapala jesienna depreche!

A na koniec chcialabym Wam podziekowac za to, ze jestescie i za wszystkie dodajace mi otuchy komentarze pod poprzednim postem!
Chcialabym tez przeprosic za to, ze ostatnio zaniedbuje komentowanie Waszych blogow.
Czytam caly czas, ale czasmai czasu nie starcza na cos wiecej...