Anegdoty z zycia wziete

Przebieram dupencje na dywanie w duzym pokoju.
Wybuch dosc pokaznych rozmiarow.
Siegam po kolejna paczke chusteczek.
W tym czasie Syn z nie do konca czystym dupskiem ucieka i siada na srodku dywanu.
Robi wielkie oczy.... i widze jak czerwienieje mu twarz.
Podnosi sie... Klops.
Kupa, kolejna kupa. Tym razem na dywanie.

Podobna sytuacja miala miejsce dzisiaj.
Mikus pierwszy raz zrobil kupke na nocnik, mala ale zawsze kupke.
Zostawilam Go na chwile w lazience, a sama poszlam po pieluche. Przyszedl za mna.
Wracam do lazienki juz z przebranym Synkiem, a tam na dywaniku kupa... 



***
Stoimy w kolejce do kasy.
Wyglupiam sie troche z Mlodym przesylajac sobie buziaki.
Raz ja Jemu, raz On mi.
Pani z kasy postanawia dolaczyc do zabawy i przesyla buziaka Synkowi.
Syn z usmiechem odsyla jej caluska.
Cala sytuacja wyglada przeslodko!

***
Blogoslawiony ten, kto nie widzial, a uwierzyl.
Ja nie wierzylam... do czasu gdy nie ujrzalam na wlasne oczyska mego dzieciecia stojacego na kanapie!
Wczesniej tata wspominal, ale mama nie do konca wierzyla, bo jak to? Mikolaj sam? Na kanapie?
Wyszlam na moment do kuchni doslownie na kilka sekund (wejscie do kuchni mamy z pokoju dziennego). Mlody zostal sam w pokoju dziennym.
Wracam, a tam co widze? Syn wdrapal sie na wysokosci, cieszy sie do mnie i czeka na pochwale...
Serce mi stanelo na moment...