Z przymruzeniem oka, a nawet dwoch

Tak sobie dzisiaj mysle o naturze czlowieka...a dokladniej kobiety.
Takie bestie z nas, ktore mimo, ze na zewnatrz wygladaja tak samo, to w srodku zmieniaja sie niczym kameleony. Wlasciwie to macierzynstwo jest czyms w rodzaju roller coastera... Jedna kolejka, ale etapow wiele...niby kazdy podobny do kazdego, a jednak sie roznia, a co najwazniejsze doswiadczenie zdobyte w poprzednim etapie daje nam wyobrazenie o tym co moze stac sie pozniej...
I tak samo w zyciu...
Zaczynajac od ciazy.... wiadomo, w ciazy cialu wszytsko ciazy. Ciazy woda w organizmie, ciazy ekstra tluszcz nagromadzony w tym blogoslawionym stanie usprawiedliwiony oczywiscie brakiem jakichkolwiek zahamowan konsumenckich, ale najbardziej ciazy w ciazy dziecko.
Czasami przygniecie nam nerke, czasami dwie nerki, czasami kopnie w zebro, a czasami w jeszcze inny organ. Nie daje nam spac, bo przeciez jak to, w nocy spac nie trzeba!
Pozniej, po cudownych narodzinach w sumie nic sie nie zmienia, spac nadal nie mozemy.
Nerki nadal przygniecione, tyle ze od innej strony. Kto nie posiada dziecka typu spioch, wie o czym mowa. Dzidzi jest non stop blisko mamy... zasypia, spi i odpoczywa tez na mamie. Ale to nawet przyjemne, gorzej gdy mama na mysl o jedzeniu zaczyna sie slinic lub co gorsza za potrzeba musi podazyc... ale i z tym daje rade. Nosidelka i chusty niekiedy z pomoca przychodza!
Nastepnie dzidz staje sie mobilny, a mama zdobywa kolejna umiejetnosc widzenia co sie dzieje za jej plecami bez koniecznosci obracania. Dodam, ze noce nadal na nogach, bo nawet jesli dziecko zaczylo przesypiac nam nocki, to teraz czas na wstretne zeby. Nery przygniecione moze juz nie tak czesto, ale jednak czasami sa, zwlaszcza podczas usypiania malucha... 
Prawdziwy hardcore zaczyna sie wtedy, kiedy mauch wstaje na nogi.
Wtedy nie ma zmiluj sie. Mama nie dosc, ze z tylu glowy ma oczy, to w dupsku instaluje sobie motorek. Potrafi biegac za maluchem i w tym samym czasie szatkowac kapuste na obiad. Do tego dzielnie cwiczy swoja koncentracje coby curku nie dodac do gotujacych sie ziemniakow.
dodam, ze w tym samym czasie, mimo, ze wczesniej matki zbytnio czasu na nauke jezyka nie mialy, samowolnie zmieniaja sie w poliglotki- opanowanie dzieciecego jezyka idzie im gladko!
Cierpliwosc wtedy na wage zlota- przyda sie i w nastepnym stadium, kiedy dziecko zacznie rozumiec, ze moze manipulowac rodzicem! I wtedy sie zaczyna.... hopaaaaaa, hopaaaaa, hopaaaaaa na rece, bo malec przeciez musi widziec wszystko z gory. No nic....na szczescie bicepsy wyrzezbione w poprzednim etapie, wiec nawet 12 kilogramowy dzidz nam nie straszny. Takze jedna reka trzymamy malucha, ktory dzielnie siedzi nam na biodrze, druga robimy obiad (ewentualnie dzidzia obejmujemy ramieniem i mamy chwilowo dwie rece wolne), we lbie myslimy jak tu wstawic pranie... pozniej odkurzamy podlogi z dzidziem na plecach, ktory ma akurat ochote bawic sie w konika... Na szczescie przychodzi taki blogi czas, kiedy maluchowi zamykaja sie oczy... zasypia.... na 45 minut!
Pozniej wracamy na nasz roller coaster...

I powiem szczerze, ze z kazdym etapem ten roller coaster wydaje mi sie on jeszcze bardziej interesujacy... Fakt, bardziej wymagajacy, ale coraz lepszy, a sprawca tego wszystkiego slodszy!